آمین

Today pray

اسلام و حقوق بشر بخش چهار

در مورد نسخ براي كساني كه اطلاع ندارند توضيح كوتاهي مي دهم: پيامبر براي رفع تناقضها يا تضادهاي موجود در قرآن، روش بسيار زيركانه ي نسخ را مطرح كرد بدين صورت كه هر آيه اي كه از نظر زماني دير تر نازل شده باشد و حكمش با آيه يا آيات قبلي در تضاد باشد، حكم قبلي را فسخ (نسخ) وحكم جديد را جايگزين مي كند. آيه ي اصلي نسخ عبارتست از:
- ما ننسنخ منْ آيةٍ أو نُنسه ا نَأْت بِخَيرٍ منْها أو مثْلها ألَم تَعلَم أنَّ اللّه علَى كُلِّ شَي ء قَديرٌ (بقره 106)

ترجمه: ما هر آيه اي را نسخ كنيم يا آن را به فراموشى بسپاريم بهتر از آن يا مانندش را مىآوريم مگر نمي داني كه خدا بر هر كارى تواناست.
اما دنباله ي مطلب: در حقيقت درآيه ي 109 بقره (آيه ي قبلي) گفته شده " عفو كنيد و درگذريد تا خدا فرمان خويش را بياورد" از مومنين خواسته كه فعلا با كفار با ملايمت رفتار كنيد تا دستور بعدي خدا برسد. دستور بعدي همانا جنگ با كافران است. و با نزول آيات متعددي مخصوصا در سوره ي توبه (كه آخرين سوره ي نازل شده است) آيات آزادي عقيده و گذشت و ملايمت نسخ شدند و به پيامبر دستور داده شد كه غير مسلمانان را با زور شمشير ، مسلمان كند، در تفسير طبري (ج 1 ص 490 ) كه اولين و معتبرترين تفسير مستند به سنت است در ذيل اين آيه در دو حديث از از ابن عباس و قتاده، همين نسخ، مورد تاييد قرار گرفته است.اما توضيح بيشتر :
لزوم غلبه ي اسلام بر همه ي اديان (عدم همزيستي اديان )
- هو الَّذي أرسلَ رسولَه بِالْهدى و دينِ الْحقِّ لي ظْهِرَه علَى الدينِ كُلِّه و لَو كَرِه الْم شْرِكُون ( آيه 33 توبه)
ترجمه: او (خدا) كسى است كه پيامبرش را با هدايت و دين درست فرستاد تا آن را بر هر چه دين است پيروز گرداند هر چند مشركان خوش نداشته باشند.

درباره روزه در آیین مسیحیت

روزه در مسیحیت     Fasting in Christianity 
کتاب مقدس در ارتباط با روزه هیچ گونه قوانین یا زمان خاصی را در اختیار ما قرار نمی‏دهد هر چند مسیح در ارتباط با اصول روزه داری تعلیمات خاصی را ارائه می‏دهد. "اما چون‌ روزه‌ دارید، مانند ریاكاران‌ ترشرو مباشید زیرا كه‌ صورت‌ خویش‌ را تغییر می‌دهند تا در نظر مردم‌ روزه‌دار نمایند. هرآینه‌ به‌ شما می‌گویم‌ اجر خود را یافته‌اند ۱۷ لیكن‌ تو چون‌ روزه‌ داری‌، سر خود را تدهین‌ كن‌ و روی‌ خود را بشوی‌ ۱۸ تا در نظر مردم‌ روزه‌دار ننمایی‌، بلكه‌ در حضور پدرت‌ كه‌ در نهان‌ است‌؛ و پدرنهان‌بین تو، تو را آشكارا جزا خواهد داد" (متی ۶: ۱۶-۱۸). 
بر اساس سنت، ایمانداران معمولا روزه را در ایامی که عیسی مسیح در بیابان روزه گرفت به انجام می‏رسانند، هر چند که هیچ حکم خاصی در این مورد وجود ندارد. 
ما در مسیحیت تابع احکام مذهبی نیستیم به همین علت، روزه مسیحی در زمان و تحت قوانین مذهبی خاصی صورت نمی‌گیرد. ایمانداران مسیحی آزاد هستند که در هر زمان، با هدایت روح خدا، بطور انفرادی یا گروهی، برای یک روز یا روزهای متعدد، و یا حتی برای چند ساعت، روزه بگیرند. ضمناً در روزه مسیحی می‌توان از یک یا چند وعده غذا صرف ‌نظر کرد و یا حتی از خوردن بعضی مواد غذائی خودداری نمود. هدف اصلی روزه مسیحی این است که با فروتنی به خدا تقرب جوئیم و هدایتهای او را بطلبیم و اوقاتی را در دعا و مناجات در حضور او بسر ببریم. 
در مورد روزه مسیحی، لازم است بدانیم که بمنظور صواب و ریاضت، و یا بدست آوردن دل خدا و نجات از گناه، بجا آورده نمی‌شود زیرا با ریخته شدن خون مسیح بر صلیب و مرگ و دفن و قیام او از مردگان، نجات از گناه و طریق راه یافتن انسان به حضور خدا، مهیا گردیده است. بلکه بدین دلیل که: 
١- دل ما در حضور خدا نرم و فروتن باشد. 
٢- به صدا و هدایت و حضور خدا حساس باشیم. 
٣- نفس سرکش ما ضعیف و سرکوب باشد. 
٤- پرستش و دعای مسیحی ما قویتر و مؤثرتر باشد. 
و بالاخره، روزه مسیحی کمک می‌کند که یاد بگیریم از خودخواهی انسانی دوری نموده و ازخود گذشتگی داشته باشیم، و بیشتر قدر و ارزش فداکاری عظیم و کفاره بی‌ نظیر عیسی مسیح را درک کنیم. 

  ایام روزه     
معمولا این ایام به مدت چهل روز است که به نام ایام انابت یا لنت (Lent) به مفهوم توبه و تعمق معروف است و از چهرشنبه خاکستر شروع و تا عید پاک ادامه می‏یابد. ایام لنت برای اولین بار در قرن چهارم مشاهده شده است. 

  چهارشنبهٔ خاکستر     
چهارشنبهٔ خاکستر اولین روز ایام روزه (Lent) است و نام آن از آئین خاکستر پاشى بر سر توبه‌کاران اخذ شده است. که در شکل جدید این آئین، بر پیشانى به شکل صلیب خاکستر مالیده می‏شود. برخی از کلیساها در این روز خاکستر را که سنبل پشیمانی و فانی بودن انسان است، در کلیسا پاشیده و برخی نیز در طول این روز آن را به پیشانی خود می‏مالند. 

  آیین کاتولیک     
کاتولیک‌ها در روز چهارشنبه خاکستر و نیز روز جمعة‌الصلیب روزه می‌گیرند، و در تمامی روزهای جمعه ماه انابت نیز که دوران توبه و تعمق کاتولیک‌هاست، از خوردن گوشت پرهیز می‌کنند. کاتولیک‌ها تا قرن‌ها اجازه نداشتند در هیچ یک از روزهای جمعه سال به گوشت لب بزنند، اما از اواسط دهه ۱۹۶۰ پرهیز از گوشت در روزهای جمعه غیر از دوران لنت (انابت) اختیاری اعلام شد. 
در این آیین در دو روز چهارشنبه خاکستر و جمعة‌الصلیب، خوردن دو نوع غذای ساده و یک غذای معمولی مجاز است، اما مصرف گوشت ممنوع است. مصرف گوشت در روزهای جمعه ماه لنت (انابت) نیز که دوران توبه و تعمق کاتولیک‌هاست، ممنوع است. روزه گرفتن در سایر روزهای جمعه اختیاری است و برخی از کاتولیک‌ها به جای روزه، به توبه یا برگزاری دعا‌هایی ویژه می‌پردازند. 
کاتولیک‌ها معتقدند که روزه باعث می‌شود انسان امیال جسمانی خود را مهار کرده، از گناهان خود توبه نماید، و با فقرا احساس همبستگی کند. روزه گرفتن در ماه لنت (دوران توبه و تعمق) باعث می‌شود که روح آدمی از طریق ریاضت تن، برای شرکت در ضیافتی عظیم و باشکوه آماده گردد. روزه جمعةالصلیب نیز برای فرد مؤمن یادآور درد و رنجی است که مسیح به‌ خاطر ما متحمل شد. 

  آیین ارتدکس     
پیروان کلیسای ارتدکس شرق دوره‌های مختلفی برای روزه دارند، از جمله ماه لنت (دوران توبه و تعمق)، روزه رسولان، روزه معراج مریم مقدس به آسمان، روزه ویژه میلاد مسیح، و نیز چند روزه یک روزه. تمام روزهای چهارشنبه و جمعه، روز روزه محسوب می‌شود، مگر در هفته‌هایی که در آنها روزه نگرفتن بلامانع است. 
نحوه روزه‌داری در این آیین اینگونه است که معمولاً از خوردن گوشت، لبنیات و تخم‌مرغ پرهیز می‌شود. خوردن ماهی در برخی ایام روزه مجاز و در برخی دیگر غیرمجاز است. آنان معتقدند روزه باعث می‌شود انسان بهتر بتواند در برابر حرص و طمع و شکم‌پرستی مقاومت کند و مشمول فیض خدا واقع شود. 

  آیین پروتستان‌     
در این آیین زمان روزه به خود افراد، کلیساها، سازمان‌ها یا جوامع مسیحی بستگی دارد. از این رو برخی به ‌طور کامل از لب زدن به آب و غذا خودداری می‌کنند، اما برخی دیگر تنها به نوشیدن مایعات اکتفا می‌کنند، غذاهای خاصی می‌خورند، از خوردن یک یا چند وعده غذا صرف ‌نظر می‌کنند، و از تن در دادن به وسوسه‌های خوردنی و غیر خوردنی اجتناب می‌نمایند. چنین روزه‌هایی بویژه در سال‌های اخیر محبوبیت فراوانی یافته است. افراد به دلائل مختلف نظیر تقویت و بنای روحانی، همبستگی با فقیران و نیازمندان، اعتراض به فرهنگ مصرفی جامعه امروزی، یا آوردن درخواست‌هایی ویژه به حضور خدا، روزه می‌گیرند. 

اسلام و حقوق بشر بخش سه

سير تاريخي برخورد پيامبر باكفار

در مكه كه پيامبر فاقد قدرت بود برخورد با كفار بصورت دعوت،برخورد ملايم و نهي جنگ بود فقط تهديد به آتش جهنم وجود دارد. ازجمله آيات اين دوران عبارتند از :
بسم الله الرحمن الرحیم
1) قل ياأيها الكافرون ﴿ 2﴾ لاأعبد ما تعبدون ﴿ 3﴾ ولا أنتم عابدون ماأعبد (4)ولاأنا عابد ماعبدتم ﴿ 5﴾ ولاأنتم عابدون ما اعبد(6) لکم دینکم ولا دین

ترجمه:1) بگو اى كافران ( 2) آنچه مى پرستيد نمى پرستم ( 3) و آنچه مى پرستم شما نمى پرستيد ( 4) و نه آنچه پرستيديد من می پرستم (5) و نه آنچه می پرستم شما مى پرستيد ( 6) دين شما براى خودتان و دين من براى خودم

در بيش از ده آيه ي قرآن ذكر شده كه وظيفه ي پيامبر فقط ابلاغ دين است يعني وظيفه ي الزام و اجبار ندارد .
 مثلا:ما علی الرسول الا البلاغ (مائده 99 )
 ترجمه: بر رسول جز ابلاغ نيست.
در آيه ي 256 بقره به صراحت گفته شده كه اكراه در دين نيست:
لاَإكْرَا ه في الدينِ: در دين اكراهي نيست.
و در آيه ي زير دستور گذشت و ملايمت صادر شده است:
- ود كَثيرٌ منْ أهلِ الْكتَاب لَويرُدونَكُم من بعد إيمانكُم كُفَّارا حسدا منْ عندأنفُسهِم من بعد ما تَبينَ لَهم الْحقُّ فَاعفُوا و اصفَحوا حتَّى يأْ تي اللّه بِأَمرِه إنَّ اللّه علَى كُلِّ شَي ء قَديرٌ (بقره 109)
ترجمه: بسيا رى از اهل كتاب پس از اينكه حق برايشان آشكار شد از روى حسدى كه در وجودشان بود آرزو مىكردند كه شما را بعد از ايمانتان كافرگردانند پس عفو كنيد و درگذريد تا خدا فرمان خويش را بياورد كه خدا برهر كارى تواناست
از اينگونه آيات بعضي روشنفكران مسلمان مثل دكتر شريعتي وبرخي روحانيون كم اطلاع يا فريبكار، نتيجه گرفته اند كه در اسلام آزادي عقيده وجود دارد. غافل (يا تغافل) از اينكه اينگونه آيات با دهها آيه ي بعدي، در دوران قدرت گرفتن پيامبر در مدينه، نسخ شده است.

درباره ریشه و معنای اصلی کریسمس

 کریسمس     Christmas 
کریسمس جشنی است که هر سال به منظور گرامی داشت سالروز تولد مسیح برگزار می‏شود. بسیاری از اعضای کلیسای کاتولیک روم و پیروان آیین پروتستان، کریسمس را در روز ۲۵ دسامبر جشن گرفته و بسیاری نیز آنرا در شامگاه ۲۴ دسامبر برگزار می‌کنند. 

  تاریخچه     
در دوران بعد از میلاد، پیروان ادیان بت پرست همچنان به پرستش الهه‏‏های یونانی و رومی، مصری و دیگر خدایان اساطیری می‏پرداختند. مسیحیت سعی در براندازی این کیش‏ها داشت و توانست در بسیاری از مناطق به پیروی از آنها خاتمه دهد. اما این بت پرستان همچنان به انجام برخی از مراسم خود پایبند بودند. از اینرو برخی از سران کلیساها تعدادی از نمادها و رسم و رسوم این ادیان را با تعاریف جدیدی در دنیای مسیحیت حفظ کردند.
کریسمس جشنی است که در برهه‏ای از تاریخ برخی از رهبران کلیسا آن را به تولد مسیح گره زدند. منشا دقیق انتخاب روز ۲۵ ماه دسامبر به عنوان روز میلاد عیسی مسیح از نظر تاریخی مبهم بوده و مشخص نیست که از چه زمانی مسیحیان برای میلاد مسیح جشن گرفته‏اند. زیرا که حتی در انجیل‏‏های چهارگانه نیز برای تولد عیسی مسیح هیچ تاریخی ذکر نشده است. به نظر می‏رسد پس از مرگ رهبران اولیه مسیحیت در دو قرن نخست، روز مشخصی برای تولد عیسی مسیح تعیین شده است.
از این رو می‏بینیم برای نخستین بار در سال ۲۲۱ پس از میلاد است که در نوشته‏‏های سکستوس ژولیوس افریکانوس، ۲۵ دسامبر به عنوان روز تولد مسیح ذکر شده و رفته رفته در بخش بزرگی از دنیای مسیحیت مورد قبول واقع شده است. انتخاب ۲۵ دسامبر به عنوان سالروز تولد عیسی مسیح و برپایی جشن و سرور در آن روز در اوایل قرن چهارم مورد حمایت کنستانتین امپراتور روم که به پدر کلیسا مشهور است واقع شد و بدین ترتیب آیین کریسمس بیش از پیش در دنیای مسیحیت تثبیت گردید.
در منابع دیگر، کریسمس شکلی مسیحی شده از جشن «روز تولد خورشید شکست ناپذیر» در امپراطوری رم ذکر شده است که به عنوان نماد زایش خورشید و اتمام زمستان برگزار می‏شده است. این جشن نیز یک آیین شرک آلود بوده که در آن رومیان هر ساله از ۱۷ تا ۲۵ دسامبر برای تشکر از سیاره کیوان یا خدای کشت و زرع به جشن و شادخواری مشغول می‏شدند. میترائیسم یا آیین پرستش ایزد در ایران باستان از دیگر ریشه‏‏های کریسمس مسیحی ذکر شده است که در آن در ۲۵ دسامبر مردم انقلاب زمستانی را با شرکت کردن در مراسمی به بهانه میلاد الهه میترا جشن می‌گرفتند و رومیان فراوانی نیز ایرانیان را در این جشن همراهی می‏کردند. به طور کلی به نظر می‏رسد نوید آغاز بهار و گذر زمستان برای تمامی آیین‏‏های چند خدایی پیش از مسیحیت به نوعی با شادی و جشن همراه بوده است.
در واقع کلیسای کاتولیک با تعیین روز ۲۵ دسامبر به عنوان روز میلاد عیسی مسیح خواسته است به مراسم‏‏های زمستانه پیروان چند خدایی در آن زمان، اعم از معتقدان به خدایان رومی و یونانی و میترا و نیز ادیان باستانی مصر که همگی در کل برگزار کننده جشنی زمستانی در کیش خود بودند، معنا و مفهوم مسیحی داده و بر پیروان مسیحی بیافزاید. با این حال اختلافاتی که در مورد تاریخ برگزاری جشن میلاد مسیح بین مسیحیان وجود دارد نشان دهنده آن است که این سیاست کلیسا مورد تایید تمامی رهبران مسیحی نبوده و مخالفت‏‏هایی نیز وجود داشته است. هرچند نه به شدت مخالفت‏‏های دو قرن اول.
بسیاری از اعضای کلیسای کاتولیک رم و پیروان آیین پروتستان، کریسمس را در روز ۲۵ دسامبر جشن می‏گیرند. برخی از مسیحیان ارتودوکس در روسیه، اوکراین و فلسطین جشن کریسمس را در روز ۷ ژانویه برپا می‏کنند و ارامنه نیز به طور منحصر به فردی روز میلاد مسیح را در ششم ژانویه جشن می‌گیرند.
بر این اساس، بیشتر مسیحیان در غرب، ۲۵ دسامبر را به عنوان روز تولد مسیح به رسمیت شناخته‏اند؛ اما مسیحیان ارتدوکس شرق، ششم ژانویه را برای جشن میلاد مسیح، به رسمیت می‏شناسند. اختلافات بر سر جشن‏‏های کریسمس در جهان مسیحیت گاهی به مناقشات بزرگی نیز منجر شده است. مثلا در انگلستان در دوران حکومت کرومول در اواسط قرن هفدهم میلادی، پیوریتن‏ها که اعتقادات مسیحی محکمی داشتند با جشن‌ گرفتن کریسمس به عنوان سنتی بت پرستانه و آمیخته با رسوم مشرکین مخالفت کردند و حتی پارلمان انگلستان مدتی جشن گرفتن کریسمس را ممنوع اعلام کرد. 

  کریسمس جشن مذهبی     
واژه کریسمس از دو بخش کریس و مس تشکیل شده که به معنای مراسم عشای ربانی در روز مسیح است. که بعدها به معنای «جشن مسیح» استعمال شده است. مردم بسیاری در آمریکای شمالی و جنوبی، اروپا، آسیا و دیگر مناطق جهان کریسمس را به عنوان مهم ‌ترین رویداد سالانه مسیحی جشن می‏گیرند.
این جشن از اوایل قرن بیستم میلادی به بعد به تدریج وجهه مذهبی خود را از دست داده و هم اکنون بیشتر به عنوان یک جشن غیر مذهبی برگزار می‏شود، و بیشتر مردم، این ایام را به عنوان دور هم جمع شدن اقوام و دوستان و هدیه دادن به هم، می‏شناسند. کریسمس با آیین‌های ویژه‌ای به‌طور مثال آراستن یک درخت کاج، برگزار شده و شخصیتی خیالی به نام بابانوئل نیز در آن نقشی مهم دارد.
نگاه غیر مذهبی آمریکایی‏ها به کریسمس در اواخر قرن بیستم منجر به مناقشه‏‏های قانونی شد. عده‏ای بحث‏‏هایی در مورد ماهیت کریسمس و شناسایی آن به عنوان یک جشن دینی یا سکولار به پیش کشیدند و به رسمیت شناختن کریسمس را به عنوان تعطیلات فدرال نقض قانون جدایی کلیسا و دولت در آمریکا دانستند.
دادگاه عالی آمریکا در روز ۱۹ دسامبر ۲۰۰۰ تعطیلات رسمی و عمومی کریسمس را نقض کننده قانون جدایی دین از حکومت ندانست و اعلام کرد که این روز یک هدف کاملا سکولار و غیر مذهبی را مد نظر دارد. در سال ۲۰۰۵ عده‏ای از این مسیحیان آمریکایی تظاهراتی علیه سکولار اعلام شدن کریسمس به راه انداختند و اعلام کردند کریسمس با اهداف سکولار و برنامه‏‏های ضد مسیحی مورد تهدید واقع شده است. اما غرب بیشتر به تاثیر اقتصادی کریسمس اهمیت می‏دهد تا وجهه مذهبی آن.

اسلام وحقوق بشر بخش دو

يكي از طبقه بندي هاي مردم در اسلام، تقسيم انسانها به دو طبقهي عقيدتي مسلمان و غير مسلمان (كافر) است . در قرآن لغت كافر در موردتمام غير مسلمانان بكار برده شده كه شامل بي خدايان، مشركان ، بت پرستان  و اهل كتاب (يهودي ومسيحي) مي شود. در حدود 60 % ازآيات قرآن در موردكفار بحث شده است. اين آيات پر است از تحقير ودستور كشتار و وعده ي مرگ و عذاب براي كفار. در حاليكه مسلمانان ازهمه ي حقوق و مزايا برخوردارند كفار از بيشتر حقوق انساني محرومند و
بخش اعظم كفار از حق حيات هم محرومند. در اينجا به احكام اسلام درمورد كفار مي پردازيم .

إن شرالدواب عند الله الذين كفروا فهم لايؤمنون (انفال 55)
ترجمه: بىتر ديد بدترين جنبندگان پيش خدا كسانىاند كه كفر ورزيدند وايمان نمىآورند.

إن الله يدخل الذين آمناوعمل واالصا لحات جنات تجريمن تحتها ا لأ نه ارو الذين كفروايتمتعون و يأكلون كما تأكل ا لأنعام و النا ر
 مثوى لهم (محمد12)
ترجمه: و كسانى كه كافرند مثل چهارپايان لذت مي برند و مى خورند وجايگاه آنها آتش است.

- لهم و لقد ذرأ نا لجهنم كثير ا من الجن و الإنس لهم قلوب لا يفقهون بها وأعين لا يبصرون بها و لهم آذا ن لايسمعون بها أو لئك ك الأ نعام بلهم أضلأو لئكهم ا لغا فلون (اعراف 179)
ترجمه: و در حقيقت بسيارى از جنيان و آدميان را براى دوزخ آفريده ايم دلهايى دارند كه با آن نمي فهمند و چشمانى دارند كه با آنها نمى بينند وگوشهايى دارند كه با آنها نمى شنوند آنان همانند چهارپايان بلكه گمراهترندآنها همان غافلانند .

أ م تحسب أن أكثر هم يسمعون أ و يعقلون إنهم إ لا كالأ نعام بلهم اضل سبيلا(فرقان44)
ترجمه: يا گما ن دارى كه بيشترشان (كفار) مىشنوند؟ يا مىانديشند؟ آنان
جز مانند چهارپايان نيستند بلكه گمراهترند.