۱۳۹۳ اسفند ۱۴, پنجشنبه

اسلام و حقوق بشر بخش سی و هفت

بعضي خو استه اند از اين دو آيه نتيجه بگيرند كه انسانها از جمله زن و مرد مساوي اند. آنچه اين شائبه ر ا بر مي انگيزد اين است كه گفته شده كه بهترين افراد نزد خدا متقي ترين افرادند و در آيه ي دوم گفته شده كه عمل صالح چه از مرد و چه از زن موجب بهشت مي شود. اما نكته اي كه دقت نكرده اند اين است كه عمل صالح و تقوي بر حسب طبقه ي اجتماعي فرق مي كند. غلام صالح غلامي است كه فرمان ارباب را اطاعت كند و ارباب خوب هم اربابي است كه خوب فرمان بدهد. زن متقي زني
است كه كاملا مطيع شوهر باشد و در خانه بنشيند و با مرد بيگانه تا حد امكان هم صحبت نشود و قس علي هذا. بنابر اين اين آيات بهيچ عنوان تساوي انسانها را نمي رسانند .
نتايج عد م مساوات انسانها
عد م مساوات ريشه اي انسانها در اسلام، منجر به عدم مساوات وبي عدالتي در تمام زمينه هاي سياسي، اجتماعي ، اقتصادي و قضائي مي شود به بيان ديگر احكام فقهي، در اين حيطه ها، بر اساس بي عدالتي بنيان نهاده شده است . نگاهي به احكام مختلف فقهي در اين زمينه ها نشان مي دهد كه اين احكام متناسب با طبقه ي فرد متفاوت است . مثلا زن نصف مرد ارث مي برد. غلام مالك كار و مزد كار خودش نيست. غارت اموال كفار و بدبخت كردن و كشتن و بي خانمان كردن آنان كار پسنديده اي است و
قس علي هذا. طبعا اجراي اين احكام منجر به ايجاد جامعه اي بشدت غير عادلانه مي شود. البته اسلام اين احكام را عادلانه مي داند. ولي عقل بشراين طبقه بندي و عدم مساوات را بي عدالتي مي داند. نشانه ي واضح آنهم اين است كه هيچ فردي مايل نيست در جايگاه طبقه ي حقير باشد.
نوشته شده توسط مریم میرزایی وعلیرضا قدسیه

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر