۱۳۹۳ آبان ۵, دوشنبه

اسلام وحقوق بشر بخش یازده

- نيرنگ به كفا ر مجاز است
قا ل النبي: الحرب خدعه( كنز العمال ج 4 ص 201)
است. ترجمه: پيامبر گفته كه جنگ نيرنگ
با توجه با اينكه ما در حال جنگ دائمي با غير مسلمانان هستيم (بجزقراردادهاي آتش بس موقتي و تاكتيكي) بنابراين ما مجاز به خدعه زدن دائمي به آنانيم . در قرآن هم خداوند بعنوان برترين حيله گر (مكار) معرفي شده كه به كفار نيرنگ ميزند تا آنان را شكست دهد و به جهنم بفرستد. ازجمله: 
إنَّ الْمنَا فقينَ يخَادعون اللّه و هو خَادعهم( نساء 142)
ترجمه: منافقا ن با خدا نيرنگ مىكنند و حال آنكه خدا به آنان نيرنگ مي زند.
و مكَرُوا و مكَرَ اللّه و اللّه خَيرُ الْماكرِينَ( آل عمرا 54)
ترجمه: و كفار نيرنگ ورزيدند و خدا نيرنگ زد و خداوند بهترين حيله گران است.
پيامبر در برخورد با كفار نيرنگ بكار مي برد از جمله در جنگ خيبر و ترور كعب بن اشرف. در ترور كعب ، پيامبر شبانه برادر رضاعي او را با چند تن ديگر به در خانه ي وي فرستاد. برادر رضاعي از اعتماد كعب به خودش استفاده كرد و كعب را از خانه بيرون آورد و او را كشتند. ( سيرت رسول الله: ترجمه ي سيره ي ابن اسحق، ص 613)
بنابر اين نيرنگ به كفار كار پسنديده اي است.آيا نيرنگ زدن به غير مسلمانان انساني و قابل اجرا است؟. آيا با اين روش هيچ كشوري در جهان مي تواند به مسلمانان اعتماد كند؟. و آيا ارتباطات و تبادلات عظيم بين ملتها با دغلكاري يكطرف، امكانپذير است؟ .

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر